Het waarnemen van de Zon kan heel gevaarlijk zijn
Gebruik ALTIJD de juiste middelen als je geen ernstige of blijvende schade aan de ogen wil oplopen.
Gebruik absoluut NOOIT fotonegatieven, diskettes, fotografische filters, lasglazen, zwart beroet glas of gewone zonnebrillen aangezien deze niet de ultraviolet- en infraroodstraling tegenhouden.
Kijk veilig naar de eclips met de ECNS eclipsbrillen
De prijs voor een eclipsbril bedraagt 2,50 euro.
Na bestelling via mail (info@ecns.be) en betaling op ons rekeningnummer (BE06 7310 4761 2322) kan je de eclipsbrillen komen afhalen na afspraak, of wij sturen ze op via de post (Let op levertijd en verzendkosten).
Prijs bij aankoop van grote hoeveelheden.
1-10 eclipsbrilletjes: 2,50 euro/stuk (+ 3 euro verzendkosten)
vanaf 11 eclipsbrilletjes: 2,00 euro/stuk (+ 6 euro verzendkosten)
vanaf 25 eclipsbrilletjes: 1,90 euro/stuk (+ 8 euro verzendkosten)
vanaf 100 eclipsbrilletjes: 1,80 euro/stuk (+ 8 euro verzendkosten)
vanaf 250 eclipsbrilletjes: 1,70 euro/stuk (+ 8 euro verzendkosten)
Zonsverduistering of Eclips
Wanneer, gezien vanaf de aarde, de maan voor de zon schuift ontstaat er een schaduwkegel (umbra) op het aardoppervlak. We spreken dan van een zonsverduistering of eclips.
De zonnestralen vallen dus op de maan, die op haar beurt een schaduw werpt op de aarde. In het gebied waar de hoofdschaduw (hierboven in het donkergrijs) de aarde raakt, zien we de volledig eclips. Deze zone die over een groot deel van het aardoppervlak heen schuift, kan wel tot 200 km in doorsnede zijn.
De schaduwkegel van de maan zwiept door de ruimte met dezelfde snelheid als de maan in haar baan om de aarde, namelijk 3700 kilometer per uur. De aarde draait terzelfdertijd om haar as in dezelfde zin met een snelheid van 1700 kilometer per uur, waardoor de schaduw van de maan zich over het aardoppervlak beweegt met een relatieve snelheid van om en bij de 2000 kilometer per uur. De tocht van de schaduwkegel van de maan over het aardoppervlak kan verscheidene uren duren.
Gedeeltelijke zonsverduistering van 10 juni 2021
De ringvormige zonsverduistering van 10 juni 2021, is in bijna heel Europa zichtbaar als gedeeltelijke zonsverduistering. Alleen in het zuidoosten van ons continent vindt geen verduistering plaats.
Als je de verduistering ringvormig wil zien moet je in het hoge noorden zijn. De verduistering begint laag ’s ochtends in Canada (provincie Ontario) loopt via Groenland en eindigt in Oost Siberië bij zonsondergang.
In België kunnen we deze zonsverduistering van begin tot einde hoog aan de hemel waarnemen. Voor België geldt hierbij dezelfde trend als voor heel Europa: de maximale grootte van de zonsverduistering neemt van het noordwesten naar het zuidoosten af. Terwijl de kuststreek nog van een grootte van 0.28 geniet, moet de provincie Luxemburg in het met een grootte van 0.22 stellen
De 'grootte' of ' magnitude' van een zonsverduistering is het deel van de zonnediameter die bedekt wordt door de Maan, in relatie tot 1. Een grootte van 0.5 betekent dat 50% van de zonnediameter door de Maan bedekt is.
Verloop van de zonsverduistering vanuit Bocholt Limburg, België
- Eerste contact: 11u20
- Maximum: 12u22
- Laatste contact: 13u26
Types zonsverduisteringen
Totale zonsverduistering
Als de hoofdschaduwkegel van de maan de aarde raakt, spreken we van een totale zonsverduistering. Waar de hoofdschaduwkegel van de maan de aarde raakt, wordt een totale zonsverduistering als totaal gezien; waar de bijschaduwkegel van de maan de aarde raakt, wordt een totale zonsverduistering als gedeeltelijk gezien. De duur van de totaliteit hangt af van de afstand van de maan: als de maan in de buurt van haar perigeum (kortste afstand tot de aarde) staat, kan die oplopen tot 7 minuten. Tijdens die totaliteit kan men verschijnselen zien die anders overstraald worden door het felle zonnelicht, zoals protuberansen (zonne-uitbarstingen) en de corona (de zonne-atmosfeer).
Gedeeltelijke zonsverduistering
Een gedeeltelijke eclips doet zich voor wanneer de zon en maan niet op één lijn staan en de maan de zon slechts gedeeltelijk bedekt. Het kan ook voorkomen dat de hoofdschaduwkegel van de maan de aarde nergens raakt, maar de bijschaduwkegel wel. Ook dan spreken we van een gedeeltelijke zonsverduistering. Dit type zonsverduistering wordt dus nergens als totaal gezien.
Ringvormige zonsverduistering
Aangezien de hoofdschaduwkegel van de maan slecht 375 000 km lang is (vergelijk met de gemiddelde afstand aarde-maan van 384 000 km), zal de hoofdschaduwkegel van de maan de aarde niet kunnen raken als de maan niet voldoende dicht bij haar perigeum staat. In het verlengde van de hoofdschaduwkegel ziet men dan de rand van de zonneschijf nog uitsteken rond de (te kleine) maanschijf. Men spreekt dan van een ringvormige zonsverduistering. Waar de bijschaduwkegel van de maan de aarde raakt, wordt een ringvorminge zonsverduistering als gedeeltelijk gezien.
Ringvormig-totale zonsverduistering (hybride): De afstand tussen de maan en de plek waar (het verlengde van) de hoofdschaduwkegel van de maan de aarde raakt, is gedurende de verduistering niet helemaal constant ten gevolge van de bolvorm van het aardoppervlak. Er is daarom een grensgeval mogelijk tussen een totale zonsverduistering en een ringvormige zonsverduistering waarbij de eclips gedurende een deel van haar duur totaal is en gedurende het andere deel ringvormig. Men spreekt dan van een ringvormig-totale zonsverduistering. Voor dergelijke eclipsen is het moeilijk zeer precies te bepalen waar zij overgaan van ringvormig naar totaal of omgekeerd, omdat hiervoor rekening moet worden gehouden met de preciese vorm van de aarde (die afwijkt van de bolvorm!) en van het reliëf.
Frequentie van zons- en maansverduisteringen
Om een totale of ringvormige zonsverduistering te kunnen hebben, moeten zon, maan en aarde in die volgorde precies op één lijn staan.
Er kunnen jaarlijks 2 tot 5 zonsverduisteringen plaatsvinden. Hoe groter het aantal eclipsen, hoe waarschijnlijker dat het om partiële gaat. In een eclipsperiode met twee zonsverduisteringen moeten deze immers respectievelijk vroeg en laat in die eclipsperiode plaatsvinden, wanneer de zon al redelijk ver van de maanknoop verwijderd is. Tenslotte merken we nog op dat jaren met 5 zonsverduisteringen erg zeldzaam zijn. Het laatste dergelijke jaar was 1935; de eerstvolgende zijn 2206, 2709, 2774, 2839 en 2904.