Այս փոքր գործարանը բացվել է Սուխումում հինգ տարի առաջ: Տոնածառի առանց բացառության բոլոր խաղալիքները ապակեգործներն ու նկարիչները ձեռքով են պատրաստում:
Այն բանից հետո, երբ ապակեգործը պատրաստում է խաղալիքը, այն ուղարկվում է այլ արտադրամաս: Այնտեղ խաղալիքը սառչում է և ներկվում:
Այնուհետև ապագա ամանորյա խաղալիքները սկսում են ներկել և զարդարել: Սրանք ապագա զարդեր են:
Իսկ Ասիդան անսովոր պատմություն ունի: Մասնագիտությամբ նա գերմաներենի դասախոս է: Ֆաբրիկա է եկել երեխաների համար խաղալիք պատվիրելու: Իսկ հետո նրան այնքան է դուր եկել խաղալիքներ պատրաստելու աշխատանքային պրոցեսը, որ նա որոշել է աշխատանքի տեղավորվել այստեղ:
"Ես ինքնուս եմ և ամեն ինչ սովորել եմ գործի ընթացքում, - ասում է Ասիդան: - Ես երկու երեխաների մայր եմ, այդ պատճառով էլ ինչ-որ հմտություններ արդեն ունեի, մենք երեխաների հետ հաճախ էինք մեր ձեռքերով ինչ-որ բան պատրաստում”:
“Ինձ շատ է դուր գալիս իմ մասնագիտությունը, թեև մենք ինքներս ենք այստեղից դուրս գալիս որպես տոնածառի խաղալիք՝ ամբողջությամբ փայլերով պատված, ստիպված ենք լողանալ”, - պատմում է Ասիդան:
Այս փոքր արտադրամասում պատրաստում են ոչ միայն տոնածառի խաղալիքներ, այլ նաև ֆոտոտպագրությամբ բարձեր, վերնաշապիկներ, մոմեր և այլն: Ֆաբրիկայի տնօրեն Դաուր Գումբայի խոսքով, սա բավականին շահութաբեր բիզնես է: Մասնագիտությամբ Դաուր Գումբան պատմաբան է:
"Ես ձեզ այսպես ասեմ. անգամ կաղամբ աճեցնելն է շահութաբեր, սակայն ամեն ինչի համար պետք է շատ աշխատել: Ոմանք որոշում են խաղալիքներ արտադրել, հաստոցներ են գնում, իսկ կես տարի անց գալիս են ինձ մոտ և առաջարկում գնել իրենց տեխնիկան: Հաստոցները հիմար երկաթեղեն են, եթե մարդը չի կարողանում և չի ուզում ոչինչ անել”, - ասում է Դաուրը:
Հուշանվեր խաղալիքները՝ դրոշի կամ զինանշանի պատկերով, ավելի շատ ժամանակ են ահանջում և ավելի թանկ արժեն՝մոտ $12 և ավել:
Իսկ սա վարպետների այցեքարտն է՝ աբխազական Ձմեռ պապի պատկերով խաղալիքը:
Credits:
Ստելլա Ադլեյբա, JAMnews