วิชา Curriculum Development

นิทานสำหรับเด็ก ชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 3

โดย นายพนา ขุมทรัพย์ 57030453

ในป่าสุดแสนกว้างใหญ่ เหล่ามดอาศัยกันอยู่ ทุกวันเฝ้าคอยขุดรู เหล่ามดเค้าอยู่ใต้ดิน

พวกมดมีหลายหน้าที่ เดินทางไปทั่วทุกถิ่น ออกหาอาหารของกิน สะสมไว้กินในรัง

แม็กกี้เป็นมดหัวหน้า พาพวกออกหาอาหาร ทำมาอย่างนี้ช้านาน มดงานเดินออกจากรัง

ทุกวันแม็กออกไป ลึกลงข้างในฝืนป่า ของกินมากมายเหลือคณา แม็กกี้เก็บมาใส่รัง

แต่ว่าวันนี้แปลกไป อาหารชิ้นใหญ่ต้องขน ใช้เวลามากเกินเสียจน ตะวันผ่านพ้นขอบฟ้า

อาทิตย์นั้นหยุดส่องแสง หมู่ดาวเริ่มมาแทนที่ เหล่ามดทำอย่างไรดี แบบนี้มองไม่เห็นรัง

เหล่ามดนั้นแสนตกใจ มองไปทางไหนไม่เห็น

แม็กกี้บอกให้ใจเย็น เพราะมีดาวเป็นเครื่องนำทาง

เหล่ามดนั้นไม่เข้าใจ ดวงดาวมีเต็มฟ้ากว้าง แล้วไหนล่ะเครื่องนำทาง มองแล้วเวิ้งว้างไม่เจอ

ลองขยับเข้ามาใกล้ๆ จำได้ไหมบ้านที่เราอยู่ ที่ตั้งของบ้านของรู นั้นอยู่ที่ทิศทางใด

เหล่ามดนั้นบอกมาว่า บ้านอยู่ใกล้ต้นไม้ใหญ่ อยู่ทิศตะวันตกแน่ใจ แล้วเกี่ยวอะไรกับดาว

ถ้างั้นลองมองบนฟ้า เข้ามาเดี๋ยวฉันจะสอน ดวงดาวบอกทิศแน่นอน ได้รู้ทางสัญจรกลับรัง

มองดูกลุ่มดาวบนฟ้า ส่องแสงเจิดจ้าสดใส เจ็ดดวงเรียงตัวกันไป มองดูคล้ายๆกระบวย

เรียกว่ากลุ่มดาวหมีใหญ่ แต่ทำไมมองไม่เหมือนหมี ลองลากเส้นดูดีๆ เหมือนหมีและเหมือนกระบวย

แต่ว่าดวงดาวเคลื่อนที่ ตอนนี้ที่เรามองอยู่ ผ่านไปซักพักคอยดู ดวงดาวไม่อยู่ที่เดิม

ยิ่งมองฉันยิ่งสับสน คงเดินวกวนไปทั่ว กลับบ้านยังไงฉันกลัว แม็กบอกทุกตัวเร็วไว

ดาวหมีใหญ่เป็นเครื่องชี้ทาง ชี้หางไปหาดาวเหนือ ดาวอื่นแม้ดูครุนเครือ แต่ดาวเหนือไม่เคลื่อนจากเดิม

ทีนี้ก็รู้ทิศทาง ว่าหางชี้ไปทางนี้ ดาวเหนือด้านหน้าพอดี ตอนนี้ตะวันตกอยู่ทางใด

เหล่ามดนั้นตอบออกมา ด้านหน้านั้นคือทิศเหนือ ทางซ้ายตะวันตกไม่ครุนเครือ ดาวเหนือนั้นช่วยบอกทาง

แม็กกี้นั้นสอนทุกคน ให้หายสับสนทิศทาง แม้ไม่มีแสงสว่าง เราก็เดินทางกันได้

เหล่ามดจึงรีบกลับรัง เดินออกไปยังทางซ้าย ตะวันตกคือรังแน่ใจ กลับไปยังบ้านของเรา