Hoe kan het kijken naar kunst bijdragen aan het delen van verschillende perspectieven?
Inleiding
Ons perspectief op de wereld verandert, het idee dat het Euro-Amerikaanse beeld de overhand heeft is aan het kantelen.
Hoe kunnen we samen in gesprek blijven en ons oordeel uitstellen naar elkaar? Het beeld dat wij hebben op de wereld zoals die nu is, is gevormd door het verloop van onze geschiedenis. Op het moment dat we de wereldzeeën zijn gaan bevaren, en onze kolonies hebben gesticht zijn we onze manier van kijken naar de wereld gaan zien als de enige manier. In de roman Beschavingen van Laurent Binet speelt hij met dat gegeven. Als de Inca's Europa zouden hebben veroverd, hoe zou ons continent er dan uitgezien hebben? Ook Niklaj Cyon speelt met die omkering, wat als we de wereld vanuit een ander perspectief bekijken, met Afrika in het centrum en Europa aan de periferie.
Een object in een museum is geduldig en is voor meerdere interpretaties vatbaar. In de kunst van het observeren beschrijft Amy Herman (2016) hoe je door het kijken naar kunst kunt leren je bewust te worden van nieuwe perspectieven en hoe je deze kunt delen.
Musea richten zich op dit moment vooral op het werven van een nieuw divers publiek. De nadruk ligt niet zozeer op het delen van perspectieven, maar op inclusiviteit. Wat is er nodig om een museum voor iedereen toegankelijk te maken. Wel worden er verschillende methoden toegepast om samen met bezoekers naar kunst te kijken. Echter, kunst als middel gebruiken om het gesprek op gang te helpen tussen verschillende sociale groepen wordt nog niet veelvuldig bewust toegepast.
Een perspectief delen kun je door verschillende sociale groepen samen naar kunst te laten kijken. Bijvoorbeeld ouderen met kinderen.
Hoe zou het zijn als je samen online naar kunst kijkt? Met behulp van Google Meets hebben een aantal kinderen uit groep 8 een sessie Visual Thinking Strategies gedaan.
Credits:
Gemaakt met afbeeldingen van Song_about_summer - "visit museum" • kevin laminto - "heads full of colour"