Barcelona Stad van Gaudí

Het is het enige gebouw waarbij Gaudí van begin tot einde betrokken was.

Het huis is geconcentreerd rond een centrale ruimte, waar hoge gasten ontvangen konden worden. In de voorgevel zijn twee grote poorten, waarlangs de paardenkoetsen met de gasten binnen konden rijden. De gasten werden op de eerste verdieping ontvangen.

Het centrale thema is dat van de drakendoder Sint-Joris.

De voorgevel is bedekt met mozaïek dat doet denken aan de schubben van een vis. De zuilen op de gelijkvloerse verdieping lijken wel de poten van dinosaurussen te zijn en het golvende mozaïeken dak, de ruggengraat van een enorm monster. De balkons zijn als enorme kaken van zeedieren, die als het ware uit de zee ontspringen.

De snelheid waarmee de bouw vordert, is voor een groot deel afhankelijk van de giften die bezoekers binnenbrengen.

De bouw duurt inmiddels zo lang, dat reeds voltooide gedeelten inmiddels gerenoveerd moeten worden. Dit was overigens niet ongebruikelijk bij de bouw van kerken van dit formaat. Hoewel de kerk nog niet klaar is werd zij op 7 november 2010 door paus Benedictus XVI tot basiliek gewijd.

Het gebouw wordt ook La Pedrera genoemd, wat Catalaans is voor De Steengroeve. Die naam slaat op het uiterlijk van het gebouw en had oorspronkelijk een minachtende betekenis, omdat het gebouw aan geen van de toen geldende architecturale normen voldeed.

In Casa Milà bevindt zich de eerste parkeergarage van Barcelona. De bewoners konden per koets (en later per auto) naar hun eigen verdieping rijden. Pas later werden er liften geïnstalleerd. In 1984 werd La Pedrera, samen met andere werken van Gaudí, erkend als werelderfgoed door de UNESCO.

Park Güell

Park Güell is een stadspark in Barcelona met een oppervlakte van 15 ha met dichte pijnbossen, lanen met palmen en een door bomen omzoomd plein. Een bonte bank (een reuzenslang) kronkelt door het park (het aards paradijs) als rendez-vousplaats (de appel).

Toen Antoni Gaudí met de aanleg begon, trof hij er een een braakliggend terrein zonder water of vegetatie.

De tot de adelstand verheven industrieel Eusebi Güell gaf Gaudí in 1900 de opdracht voor de aanleg van een tuindorp of woonwijk. Dit werd geen succes: er werden twee huizen verkocht en in een van die huizen trok Gaudí in. Barcelona toonde als stad geen interesse voor dit megaproject. Gaudí nam de opdracht aan om zijn idee over een op de natuur geïnspireerde architectuur vorm te geven. Hij dacht aan een recreatiepark, Güell dacht aan een tuinstad. Inspiratie deed Güell op tijdens zijn buitenlandse reizen, waarbij hij de Engelse landschapstuinen en de romantische tuinarchitectuur bewonderde, vandaar het Engelse 'Park'.