Hamd ve hüküm, Allâh Subhânehu ve Teâlâ’ya mahsustur.
Bakara Suresi:256.Ayet - Dinde zorlama yoktur. Çünkü dogruluk, sapıklıktan ayırd edilmiştir. Artık her kim tâgutu inkar edip, Allah'a inanırsa, saglam bir kulpa yapısmıstır ki, o hiçbir zaman kopmaz. Allah, her seyi isitir ve bilir.
Bakara Suresi:257.Ayet - Allah, iman edenlerin velisidir. Onları karanlıklardan aydınlıga çıkarır. Inkâr edenlerin velileri de taguttur, onları aydınlıktan karanlıklara çıkarırlar. İste onlar cehennemliklerdir. Orada ebedî olarak kalırlar.
Nisa Suresi:76.Ayet - İman edenler, Allah yolunda savasırlar. İnkâr edenler de tagut yolunda savasırlar. O halde siz seytanın taraftarlarına karsı savasın. Çünkü seytanın hilesi zayıftır.
Tâğut kelimesin masdarı olan “tuğyân”: “İsyan etmek, haddi aşmak, azgınlık ve sapkınlık” gibi anlamlara gelmektedir.
İmâm İbn Kayyim rahimehullâh: “Tâgut: Kendisine ibâdet edilme, baglanılma ve itaat edilme noktasında haddini asan kul demektir. İnsânların tâgutu, Allâh ve Rasûlü’ nün kanunlarıyla hükmetmeyen, Allâh’tan baska kendisine muhâkeme olunan, ibâdet edilen ve Allâh’ın emrine dayanmaksızın, Allâh’a itaat etmeksizin kendisine tâbi olunanlardır. Bunları düsünür ve insânların durumlarına bakarsan, insânların çogunun Allâh’a degil tâgutlara ibâdet ettigini, Allâh ve Rasûlü’nün hükümlerine degil, tâgutların hükümlerine muhâkeme olduklarını, Allâh ve Rasûlü’ne degil, tâguta itaat edip tâbi olduklarını görürsün.” [İbn Kayyim, İlâmu’l-Muvakkıîn: 1/40.]
“Tâğut, ‘tuğyân’ kökünden türemiştir. Gerçeği çiğneyen Allâh’ın kulları için çizdiği sınırı aşan düşünce, sistem ve ideoloji anlamına gelir. Bu düşüncenin, sistemin ve ideolojinin, Allâh’a inanmaktan, O’nun koyduğu kanunlara uymak gibi herhangi bağlayıcı bir kuralı yoktur. Buna ornek olarak "demokrasi" veya insan isi butun yonetim sistemleri verilebilir. Muslumanlarin kabul edecegi tek yonetim sistemi seriat ve hilafettir.
Tâğut, yeryüzünde İslâm Dîni’ne yani Allâh’ın kanun ve yasalarına isyân ederek başkaldırmak sûretiyle haddi aşan ve aştıran, insândan devlete, güçten otoriteye, nefisten şeytâna, puttan kâhine kadar, canlı veya cansız, soyut veya somut her türlü şeyin ortak adıdır.
Başarı, el-Hamîd ve el-Hakîm olan Allâh’tandır. O, her şeyin en iyisini bilendir.