tekst i reżyseria: Artur Pałyga, scenografia: Zespół, muzyka: Krzysztof Ciemierz aktorzy: Emilia Adamus, Gabriela Kosowska, Paulina Pietrek, Paulina Janik, Justyna Pachla, Krzysztof Ciemierz, Wojciech Żak

premiera: 5. lipca 2017 r., Teatr Śląski im. St. Wyspiańskiego w Katowicach

Grupę tworzą studenci i absolwenci Szkoły Aktorskiej Teatru Śląskiego, którzy wzięli udział w ryzykownym, offowym projekcie. Spotykaliśmy się na próby w czasie wolnym, poza innymi zajęciami, po pracy lub przed pracą. Rozproszone w czasie próby trwały przez rok. Od początku wiadomo było, że chcemy zrobić nowe dada. Nie było scenariusza. Zaczynaliśmy od zera. Powstało mnóstwo etiud, mnóstwo improwizacji. Z tych tworzonych przez rok na próbach etiud ostatecznie złożyliśmy scenariusz spektaklu, któremu, demokratycznie, metodą głosowania, nadaliśmy tytuł: „Dada z łasiczką”.

Artur Pałyga – dramaturg, scenarzysta, pisarz, poeta, dziennikarz i pedagog.

TEATR BRAMA /Goleniów - „Ghost Dance”

Scenariusz autorski inspirowany twórczością Patti Smith, Allena Ginsberga, Boba Dylana

występują: Jenny Crissey, Anastasja Miedviedieva, Lesja Szulc, Aleksandra Ślusarczyk, Patryk Bednarski, Oleh Nesterov, Wojciech Rosiński, Oliwier Szałagan, Olivier Jost, reżyseria: Daniel Jacewicz, premiera: marzec 2017

Taniec ducha był rytuałem, będącym wyrazem głębokiego kryzysu cywilizacyjnego Indian w Ameryce Północnej pod koniec XIX wieku, gdy cywilizacja zachodnia zdominowała życie Indian. Zakazany taniec wykonywano w nadziei na Wielką Przemianę. Spektakl jest symbolicznym przywołaniem rytuału w obronie wymierających wartości. Jest to nasz akt nadziei w czasach, gdy kolejny obrót koła historii wydaje się nie do zatrzymania. Każde pokolenie wymaga poświęceń i sztandarów wartości, które biją w rewolucyjnych sercach naiwnych idealistów. Rewolucja w umysłach jest strażnicą i manifestem wartości w obronie mniejszości. Wpisujemy się w mniejszość, która swój głos musi podnieść w obronie samych siebie.

Teatr Brama istnieje od 1996 roku w Goleniowie, gdzie realizuje spektakle i projekty artystyczne. Założycielem Bramy jest Daniel Jacewicz. Brama ma za sobą około tysiąca występów w Goleniowie i różnych miastach Polski, Niemiec, Ukrainy, Danii, Grecji, Włoch, Hiszpanii, Szkocji, USA, Norwegii, Łotwy, Japonii oraz Peru. Jest laureatem i wielokrotnym uczestnikiem najważniejszych polskich festiwali teatru alternatywnego.

MONODRAM MAGDALENY DRAB

„Curko moja ogłoś to – rytmizowany biuletyn z wystawy Marii Wnęk”

scenariusz: Magdalena Drab - na motywach obrazów Marii Wnęk muzyka i konsultacja reżyserska: Albert Pyśk, premiera: 2 września 2017, Teatr Zamiast

Spotkanie podczas wernisażu wystawy malarki naiwnej Marii Wnęk staje się przyczynkiem do rozważań na temat relacji społecznych i postrzegania osób z marginesu. Aktorka przyjmuje rolę muzyka, który przy gramofonie poruszającym wielobarwny teatr cieni, odgrywa szum galerii, rozmowy oglądających oraz kolejne obrazy autorki. Dzieła plastyczne zostają przełożone na utwory muzyczne, a Maria Wnęk przemawia ze swoich rewersów w niegramatycznych, dziecinnych monologach pisanych z potrzeby, z chęci podzielenia się bólem czy przeżyciem religijnym. Spektakl stara się zmierzyć z problemem autentyzmu emocji i formalizacji relacji społecznych. Czy ludzie przystający do powszechnie ustalonych norm mają dla swoich jurodiwych współczucie i rzeczywiste pragnienie spotkania czy tylko pogardę pomieszaną z ciekawością? Muzyczna wyprawa w świat sztuki, szaleństwa i skostniałych przekonań – czyich?

Magdalena Drab – absolwentka PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi, obecnie doktorantka tej uczelni. Od 2014 r. związana z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy. Współzałożycielka Teatru Zamiast w Łodzi. Autorka dziewięciu sztuk teatralnych.

PSYCHOTEATR /Wrocław - „Uśpieni”

tekst: Angelika Pytel i Sebastian Zakrzewski, reżyseria i choreografia: Angelika Pytel, muzyka: Violet Ultra – Paweł Rychert, obsada: Angelika Pytel, Diana Kozłowska, Magdalena Milecka, Joanna Oczkowska, premiera: 01.07.2017 r.

Autorski spektakl PSYCHOTEATRU opowiedziany językiem teatru fizycznego z muzyką Violet Ultra.

Otoczeni przez lustra, w których nie możemy się zobaczyć śnimy swoje wyobrażenie. Zawieszeni pomiędzy złudzeniem, a realnością codziennie staramy się stawiać krok za krokiem. Lustra są wszędzie. Prześwietlają nas. Śmieją się. Znają nasze myśli na pamięć. Przerażeni wydobywamy z siebie krzyk. Lustra pękają. Nasze odbicie rozpada się. Tracimy równowagę. Zamykamy oczy. Spadamy.

Psychoteatr został założony w 2014 roku we Wrocławiu przez aktorkę Angelikę Pytel (absolwentkę PWST w Krakowie, Filia we Wrocławiu) i filmowca Sebastiana Zakrzewskiego. Powstał z potrzeby wypowiadania się na tematy ważne i dotykające. Tworzymy sztukę ukazując ciało aktora/tancerza jako naczelny punkt, z którego wyzwalają się pozostałe środki wyrazu scenicznego: głos, interpretacja, ekspresja, improwizacja. Wydobywamy potencjał drzemiący w człowieku, podkreślając dzięki temu jego niepowtarzalność. Intensywnie pracujemy na emocjach oraz relacjach międzyludzkich.

TEATR UKŁAD FORMALNY /Wrocław - „#[+#@!? (słowo na G)

dramaturgia: Magdalena Drab, reżyseria: Grzegorz Grecas, aranżacja przestrzeni i kostiumy: Agnieszka Aleksiejczuk, II scenograf: Jan Głąb, muzyka: Tymoteusz Witczak, realizacja nagrań audio: Krzysztof Grębski obsada: Jerzy Górski, Paulina Mikuśkiewicz, Adam Michał Pietrzak, Malwina Rusów, Maciej Rabski, premiera: 14.09.2017 r.

Za 45 minut, na ostatniej godzinie lekcyjnej odbędzie się konferencja dyrekcji, wychowawczyni i trójki uczniów oskarżanych o G… . Choć właściwie to nikt do końca nie potrafi opowiedzieć o tym, co się wydarzyło. W spektaklu rozgrywającym się symultanicznie w pustej klasie i pokoju nauczycielskim zegary nieubłaganie tykają. Wśród prawdopodobnych wersji wydarzeń i możliwych algorytmów postępowania wszystkim powoli wymyka się „ktoś”. Nieobecna bohaterka, która od dnia „incydentu” nie wróciła do domu…

Teatr Układ Formalny powołany w ramach Fundacji, jest inicjatywą studentów i absolwentów wrocławskich uczelni: PWST im. L. Solskiego, Akademii Sztuk Pięknych im. K. Gepperta, Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego oraz Uniwersytetu Wrocławskiego. Zespół wierzy, że teatr może być realnym narzędziem zmiany.

SZTUKA NOWA /Warszawa - „KRYM”

koncepcja, reżyseria, wykonanie : Vera Popova, Gosia Trajkowska, muzyka: Zoi Michailova, scenografia: Piotr Szczygielski, wideo, wizualizacje: Kuba Matuszczak, Adrien Cognac, premiera: 30. listopada 2017 r., Teatr Ósmego Dnia w Poznaniu

Ten spektakl nie jest o Krymie. Ten spektakl nie jest o tym, co obecnie kojarzy się z tym miejscem. Ten spektakl nie jest o wojnie. Ten spektakl nie jest o polityce. Ten spektakl nie jest o dwóch (albo wielu) skonfliktowanych narodach. Ten spektakl nie jest o Ukrainie, o Rosji ani o Tatarach Krymskich. W tym spektaklu nie ma Putina. Ten spektakl nie zostanie anektowany. W tym spektaklu słowo Krym nie będzie używane. Ten spektakl nie jest manifestem. Ten spektakl nie jest deklaracją.

Ten spektakl organizuje pustka i dynamika tęsknoty, która się z nią wiąże. Czy można wypracować system mówienia o tym, za czym tęsknimy? Czy można opowiedzieć komuś o uczuciu, które jest w nas, gdy patrzymy na morze? Czy jednostkowe doświadczenie piękna może promieniować na życie innych osób?

Stowarzyszenie Sztuka Nowa to kolektyw artystyczny, prowadzony przez Dawida Żakowskiego, poruszający się w obszarach performansu, tańca i działań społecznych. Od 10 lat pracuje nad przekraczaniem granic teatru fizycznego, skupia się na odkrywaniu i badaniu nowych form ekspresji.

STUDENCI AST W KRAKOWIE, FILIA WE WROCŁAWIU - „Holoubek, syn Picassa”

opieka pedagogiczna: Teresa Sawicka, opieka dramaturgiczna: Sebastian Majewski, występują: Karol Donda, Weronika Dzierżyńska, Kinga Jasik, Aleksander Kaleta, Dominik Mirecki, Wojciech Świeściak, Kinga Zygmunt, premiera: 24.01.2018 r.

Spektakl Studentów Wydziału Aktorskiego AST w Krakowie, Filia we Wrocławiu Dramat autorstwa duetu pilgrim/majewski powstał w ramach zamkniętego konkursu dramaturgicznego strefa kontaktu 2016 organizowanego przez Wrocławski Teatr Współczesny

Spektakl jest groteskową opowieścią o ikonach komunistycznych filmów animowanych (czechosłowackich, wschodnioniemieckich i radzieckich), które w specjalnym ośrodku internowania wiodą spokojne i nudne życie. Sytuacja się komplikuje, gdy okazuje się, że poczciwym bohaterom kreskówek Żwirkowi i Muchomorkowi zostaje podrzucone jajko, z którego po wielu perypetiach, wykluwa się dumny gołąb – identyczny z tym, którego naszkicował… Pablo Picasso. Fabularna opowieść jest próbą teatralnego opowiedzenia o problemach wynikłych z komunistycznej przeszłości, o resentymentach oraz o narastających głosach o wyraźnym odcinaniu się od tamtego czasu. To historia o błędach jakie popełniamy wobec przeszłości oraz o tym jak historia niczego nie uczy. Dramat ten w alegorycznej i groteskowej formie stara się zmierzyć z tematem manipulacji wobec pamięci historycznej. I niespodziewanie w aktualnej sytuacji politycznej staje się niezwykle żywy a zawarte w nim treści mocno rezonują z rzeczywistością.

FUNDACJA WSPIERANIA KULTURY I INICJATYW SPOŁECZNYCH /Legnica

„Wanda Wasilewska”

scenariusz i reżyseria: Aleksandra Skorupa, występuje: Kamila Bednarek, światło: Marta Seredyńska, premiera: 2016 r.

Co by się stało, gdyby Wanda Wasilewska przybyła do nas 54 lata od własnej śmierci? Co mogłaby powiedzieć? Za czym tęsknić? Jak patrzyłaby na współczesną Polskę? Czy można nazwać ją postacią tragiczną czy tylko kochanką Stalina i zdrajczynią ojczyzny?

Tekst pisany jest z trzech perspektyw. Z jednej strony mamy rok 2018, by za chwilę móc przenieść się w czasy przedwojenne czy lata 50-te, będące okresem największej działalności politycznej Wandy. Biografia pojedynczego człowieka splata się z biografią państwową. Wasilewska staje się niejako postacią tragiczną, chociaż twórcom nie zależy na jej odbrązawianiu. Ciekawe w tym kontekście staje się zmaganie młodej aktorki, nie znającej wcześniej Wandy, z kimś, kto pokoleniu jej rodziców kojarzy się z najgorszym stalinowskim okresem. Aktorka, Kamila Banasiak (studentka AST w Krakowie i aktorka Teatru im. A. Fredry w Gnieźnie), próbuje wcielić się w postać odległą od niej historycznie i mentalnie. To tutaj łączy się przeszłość z teraźniejszością, a wszystko wymyka się jednoznacznej ocenie. Aleksandra Skorupa - studentka reżyserii w AST w Krakowie; teatrolog (absolwentka UAM w Poznaniu i UJ w Krakowie); dramaturg i reżyserka autorskich spektakli.

KOLEKTYW POLKA - „Spis kobiet”

research dramaturgiczny: Agnieszka Pajączkowska, Dorota Ogrodzka scenariusz i reżyseria: Dorota Ogrodzka, Izabella Gawęcka, Alicja Brudło, Anna Sadowska, Iwona Konecka, muzyka: Elektronowy Miś, światła: Maciej Ratajczyk występują: Izabella Gawęcka, Alicja Brudło, Anna Sadowska, Iwona Konecka, premiera: 18. listopada 2017 r., Teatr Ósmego Dnia w Poznaniu

Kolektyw Polka skupia aktorki, reżyserki, menadżerki kultury i działaczki społeczne, pochodzące z różnych miast i działające wokół różnorodnych inicjatyw. Grupa zawiązała się w 2016 roku podczas wspólnej pracy ze społecznością Ulicy 1 Maja w Lublinie. Na podstawie wywiadów z mieszkankami i pracownicami tej przestrzeni Kolektyw Polka stworzył „Dramaturgie pracy kobiet”. Czytanie performatywne tekstu odbyło się w tym samym miejscu, w którym został zebrany materiał – na ulicy 1 Maja. W dalszych działaniach Kolektyw Polka eksploruje temat pracy kobiet, eksperymentując na styku animacji kultury i teatru dokumentalnego.

W spektaklu „Spis kobiet” losy bohaterek układają się w niejednorodną opowieść o zmieniającej się Polsce, o aspiracjach, dzieciach, mężczyznach, pieniądzach, społeczeństwie. Bohaterki spektaklu zostaną postawione przed niezwykłym wyzwaniem i niezwykłą szansą. Która z nich ją wykorzysta?

TEATR EMOCJONALNY ANIMA /Poznań, Ostrów Wielkopolski - „Gajusz”

Na podstawie „Juliusza Cezara” Wiliama Szekspira w tłum. Zofii Siwickiej

scenariusz, scenografia, reżyseria: Damian Janiak, aktorzy: Katarzyna Rynkowska, Józef Urbanowicz, Marlena Henrysiak, Agata Nowak, Michalina Cendrowska, Damian Janiak, Damian Rutkowski

Gajusz Juliusz Cezar, najpotężniejszy człowiek świata, dowiedziawszy się, że Senat zadecydował wręczyć mu koronę władcy, postanowił wyjść z domu. Żeby spełnić swe marzenia, żeby zawładnąć Republiką, musi uzyskać pełnię kontroli nad Rzymem: najmniejszym miastem wypełnionym przez najróżniejsze strachy – pomioty – anty- Erosa. Co zabiło Gajusza w Idy Marcowe? Dlaczego nie zrealizował swej woli? Spektakl przygotowany został w oparciu o dramat „Juliusz Cezar” W. Szekspira, wykorzystuje również pewne starożytne źródła. Teatr Emocjonalny ANIMA, tworzony przez grono przyjaciół studiujących na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza, działa w piwnicy poznańskiego Domu Studenckiego „Babilon”, choć powiązania z Ostrowem Wielkopolskim pozostają silnymi. „Gajusz” jest drugim spektaklem grupy, zaś OFTeN pierwszym festiwalem ugrupowanie goszczącym.

TEATR PIJANA SYPIALNIA /Warszawa - „Klapsy”

autor: Sławomir Narloch, reżyseria: Stanisław Dembski, Sławomir Narloch muzyka: Daniel Zieliński, aktorzy: Magdalena Czuba, Aleksandra Dudczak, Agnieszka Kijewska, Klara Chauvin , Maja Piątkowska, Agata Sierecka – Dudek, Jan Bogdaniuk, Sławomir Narloch, Wojciech Gawrych, Adam Hadi, Sebastian Słomiński, Paweł Wieliczko, muzycy: Magdalena Górska, Joanna Pomykała / Milena Krupińska, Maria Wierzbicka, Kamila Adamska / Barłomiej Słojewski, Alan Turonek, Ernest Chudzik / Piotr Tchórzewski, Paweł Kielak / Artur Siejka, dyrygent: Daniel Zieliński, premiera: 3.06.2017 roku, w Warszawie

„Klapsy” to najnowszy spektakl trio dramaturgiczno- kompozytorsko- reżyserskiego: Narloch/ Zieliński/ Dembski, specjalizującego się w plenerowych widowiskach muzycznych. Inspiracją do stworzenia kolejnego spektaklu, stała się wielkopolska legenda o magicznej gruszy: otóż odkąd w drzewie tym została uwięziona Pani Śmierć – ludzie nie umierają. Twórcy, posługując się językiem groteskowego oratorium, snują fantazje na temat sensu marzeń, tęsknoty i miłości, w świecie, w którym śmierć nie istnieje. Nie poddajemy się jednak minorowemu nastrojowi, dzięki przerysowanym i komicznym postaciom widowiska oraz wykreowanej na scenie absurdalnej rzeczywistości. Posłuchajcie kojącego brzęczenia pszczół i odpocznijcie w naszej altance pod gruszą – śmierci nie ma!

Pijana Sypialnia powstała w 2012 roku, a dzisiaj jest już największym teatrem niezależnym w kraju. Nasz zespół to aktorzy, wokaliści, tancerze i orkiestra symfoniczna – łącznie ponad 100 artystów. Łączymy aktorstwo z wielogłosowym śpiewem, tańcem i muzyką na żywo. Inspirują nas zakurzone teksty, zapomniane melodie i dawny folklor, a nasz pomysł na teatr to repertuar nastawiony na liczne interakcje z publicznością. Na szlaku Pijanej Sypialni pojawiają się duże i małe miasta i miejscowości, wydarzenia na wielką skalę i kameralne spotkania, cel zawsze ten sam – porwać publiczność!

FUNDACJA POMYSŁODALNIA /Rumia - „Być jak Charlie Chaplin”