Loading

Henk en Linda in ZA Nieuwsbrief maart 2019

Lieve familie en vrienden, we hopen dat het jullie allemaal goed vergaat! Met ons gezin gaat het goed.

Graag geven we jullie met deze nieuwsbrief een indruk van onze werkweek. Vorige week hebben we geprobeerd om telkens selfies te maken van waar we mee bezig waren..

Maandag

De maandagochtend begint met een tour door Khayelitsha en 7de Laan, dit zijn de grootste en één van de kleinste townships van Kaapstad. Achter mij zie je de Freunden van Wakkerstroom. Dit business team ondersteunt al jaren de school in Wakkerstroom en sinds een jaar of twee ook onze Hope ECD School. Tijdens de tour vertellen René en Marco over hoe HOSA is ontstaan en het werk dat we op dit moment doen.

's Middags loop ik met Ricky door 7de Laan en ook door de andere omliggende communities waar we werken. We informeren de mensen over de Job Readiness Training die we voor de derde keer gaan organiseren in Strandfontein, het dorp waar 7de Laan ook bij hoort.

We vermijden zo veel mogelijk om Felie mee te nemen naar 7de Laan, vanwege ziektes die daar nu rond gaan. We hebben ook geen 'nanny' voor haar, dus één van ons is thuis met Felie. Micha gaat drie ochtenden naar een speelschooltje. Felie ligt lekker een poos te slapen dus ik kan een start maken met de serie die we gaan beginnen over grace (genade) met de vrouwen op dinsdagavond.

Dinsdag

Dinsdagochtend hadden we een belangrijke vergadering met het kernteam van HOSA. Jo en Phoebe zie je niet op deze foto, die waren erbij via Skype. We zijn bezig met het maken van het nieuwe actieplan van HOSA met de doelen voor de komende drie jaar.

Na de vergadering ga ik naar 7de Laan, overigens maar 12 minuten rijden vanaf ons huis. Ik loop een rondje en maak praatjes met degenen die ik tegenkom. Achterin woont een vrouw die al helemaal mager is door drugsgebruik en een ongezonde levensstijl. Ze komt niet veel buitenshuis, maar waardeert mijn bezoekjes. Ze wil graag haar beklag doen over haar partner die ontrouw is. Ik probeer het gesprek te draaien naar iemand die haar nooit teleur zal stellen. En ik zeg haar rechtuit wat ik denk: haar gezondheidsproblemen laten zien dat ze nu een keuze moet gaan maken om af te gaan kicken. Ze zegt dat ze misschien wel een paar maanden naar een kliniek zou kunnen gaan, maar niet de volle zes maanden naar de Ark. Afkicken kun je niet half doen en ik weet dat er nog heel wat moet gebeuren voordat deze vrouw zo ver is, maar voor ik vertrek vraag ik haar om hierover te bidden en laat haar weten dat ze, zoals altijd, van harte welkom is op de Ladies Night die avond. Het is bijna wonderlijk voor haar dat ze er die avond inderdaad bij is, maar ik weet inmiddels dat dit proces richting een vrij leven meestal erg moeilijk is en niet rechtuit verloopt.

Dinsdagavond komt René regelmatig bij ons eten. Ik neem haar dan 's middag mee uit 7de Laan en kan haar 's avonds weer terugbrengen als we het vrouwenavondje hebben. Toen René nog klein was is haar moeder overleden. Door verschillende verhuizingen en beperkt support is René vorig jaar uitgevallen op school. In januari heb ik haar kunnen helpen om weer toegelaten te worden. Ze loopt inmiddels een stuk achter op haar leeftijdgenoten, maar gaat nu met plezier naar school.

Dinsdagavond

Dinsdagavond zijn we met de vrouwen een serie begonnen over grace (genade). De eerste avond hebben we gebruikt om het woord grace uit te leggen aan de hand van het verhaal van de verloren zoon/van de wachtende vader. Het laatste stukje van de avond hebben de vrouwen creatief verwerkt waar we het over gehad hebben. Ze hebben een voorblad gemaakt voor het boekje over grace dat we gedurende deze serie samen zullen maken.

Woensdag

Normaal gesproken vergaderen de mannen op maandag om 8 uur op kantoor in 7de Laan, maar vanwege het bezoek op maandagochtend en de vergadering op dinsdagmorgen spreken we op woensdag af op onze oude plek in Muizenberg om de rest van de week door te nemen.

Deze foto heeft een intro nodig.. Vorige week dinsdag op de vrouwenavond had één van de vrouwen me huilend verteld dat ze haar oudste zoontje (9 jaar?) betrapt had op drugsgebruik. Ze geeft zichzelf de schuld, omdat ze zelf gebruiker is. Deze vrouw was al eerder begonnen aan het traject om af te gaan kicken, maar heeft helaas toen niet door kunnen zetten. Ik voel haar pijn en ik ken het superleuke jongetje, maar probeer haar op het hart te drukken dat er hoop voor haar en haar twee kinderen is. Wij als Hosa willen haar graag supporten en gaan graag samen de weg met haar richting vrij zijn en een mooi leven met God. Ik spreek de volgende dag met haar af en we hebben een goed gesprek, waarin we bespreken waarom ze vorige keer niet heeft doorgezet. We spreken af om in een volgend gesprek te bespreken wat we voor haar kinderen kunnen regelen tijdens haar afkicktraject. Dit volgende gesprek was dus vandaag en de vrouw komt niet opdagen. Ze woont maar een paar huizen bij het centrum vandaan, maar ik ga haar niet ophalen. We hebben uit ervaring gemerkt dat het absoluut geen zin heeft om mensen in een afkickkliniek te duwen, voor die tijd moeten ze genoeg motivatie, kracht en discipline opbouwen om het vol te gaan houden. Ik heb dus een uurtje over en ga in het kantoortje van de school online op zoek naar leuke ideeën voor de afterschool middagen.

Mijn volgende afspraak is met een jonge meid van 18 jaar. Ze heeft vorig jaar de middelbare school afgerond, wat een hele prestatie is voor een jongere uit de communities waar wij werken. Daarna heeft ze zich aangemeld bij een universiteit voor de studie sociaal werk, maar is ze niet toegelaten. Het blijkt nu dat ze maar weinig wist over de toelatingseisen en dat ze zich had aangemeld voor een studie die op dit moment te hoog gegrepen is. Ook heeft ze geen toegang tot internet en beltegoed is waarschijnlijk iets schaars in haar familie. Als we nu samen een rondje bellen komen we erachter dat de kans klein voor haar is om dit jaar nog ergens toegelaten te worden. Ik ken het systeem wat betreft colleges en universiteiten hier in Zuid-Afrika nog niet goed en moet wat hulplijntjes in gaan schakelen om erachter te komen welke opties dit meisje nog heeft voor dit jaar. We bidden samen of God deuren voor haar wil openen en spreken volgende week weer af. Omdat dit de eerste keer was dat ik haar ontmoette, heb ik haar nog niet meteen lastig gevallen met een selfie. :)

Judith vindt een selfie geen probleem. Eén keer per week spreken we af voor 'reading class'. Ze wil graag haar leesvaardigheid vergroten om haar dochter te kunnen helpen die het moeilijk heeft op school. Helaas verwerven veel kinderen uit 7de Laan op school geen basis leesvaardigheden. Als ze in de eerste groepen niet leren lezen, door gebreken in het onderwijssysteem, of door veel afwezigheid of een slechte leerhouding, gaan ze steeds meer achter lopen. Ik hoop dat er in het komende jaar een 'literacy program' kan starten in 7de Laan voor alle kinderen die moeite hebben met lezen.

Woensdagmiddag is het afterschool programma voor de meiden van 7de Laan. De meiden komen binnen druppelen en worden ontvangen met wat drinken en een goedvullende snack. Dit is een heel relaxed half uurtje en de kinderen genieten ervan. De meesten worden thuis niet ontvangen met wat lekkers en een moeder die vraagt hoe het op school was. Vervolgens doen we bijvoorbeeld spelletjes, praten we over belangrijke onderwerpen of leren we iets uit de Bijbel. Ik moet eerlijk zeggen dat het niet altijd makkelijk is om met deze meiden te werken. Ze hebben al veel meegemaakt, sommigen zijn hierdoor heel gesloten, anderen hebben totaal geen oog voor de gevoelens van iemand anders en blijven doorgaan met op een grove manier de zwaksten plagen. Wij willen een veilige plek bieden, deze meiden leren kennen en er voor ze zijn terwijl ze opgroeien in een harde omgeving.

Donderdag

Lachen als een boer….. Meestal brengen we de mannen naar de afkickkliniek, maar deze keer kwam er iemand terug uit Pretoria. De jongen had geen duidelijke reden waarom hij gestopt is. Zijn moeder heeft het retour kaartje betaald, want wij zijn het natuurlijk niet eens met deze stap, maar we halen hem wel af van het busstation want we willen deze jongen blijven begeleiden en de hoop voor hem niet opgeven. Graag je gebed voor onze vriend.

Donderdagavond komen we als Jeugd met een Opdracht bij elkaar voor de worship(aanbiddings) avond. We hebben veel getalenteerde muzikanten in ons midden, dus het is elke week weer een zegen om de collega’s en God te ontmoeten. Micha gaat graag mee om achter zijn leeftijdsgenootjes aan te rennen. Normaal gesproken zijn we met zijn viertjes aanwezig, maar deze week slaat Linda met Felie een keertje over.

Vrijdag

Meestal nodig ik mezelf uit bij collega ngo's om te zien waar we elkaar kunnen versterken of waar we onze mensen naar toen kunnen sturen voor een training of programma. Maar deze keer werd ik door de directie van de The Communiversity of South Africa uitgenodigd om te praten over de Job Readiness Training en onze overige activiteiten. De focus van deze stichting is om jongeren die hun middelbare school niet hebben afgemaakt door middel van een cursus van vier maanden weer te verbinden aan een college of universiteit. Ze hebben een mooie partnership met False Bay College. Het was erg goed om met elkaar te delen hoe we werken aan onze missie op het gebied van onderwijs en jeugd.

Ook hier moet de administratie bijgehouden worden. Op deze foto zijn we bezig met het verwerken van de HOSA pesto verkoop. De pesto maken we van de basilicum die in onze aquaponics tuin groeit. Gelukkig hebben we sinds een maand of vier meer multifunctionele ruimtes om rustig iemand te spreken of om je even op je laptop te werken. Met Ricky bespreek ik ook wekelijks de werkzaamheden die hij doet nu hij tijdelijk bij HOSA in dienst is en ook bespreken we persoonlijke doelen, zoals het halen van zijn rijbewijs en het plannen van zijn bruiloft.

Vrijdagavond

Normaal komen we op vrijdagavond met de mannen bij elkaar in het HOPE centre, maar deze avond werden we speciaal bij Eslin uitgenodigd. Eslin is deel geworden van onze mannengroep nadat hij de Job Readiness Training heeft gedaan, waarover hij via een presentatie in zijn kerk gehoord had. Hij is betrokken bij werk in de gevangenis, dus we konden van elkaar horen hoe we samen het evangelie verspreiden.

Zaterdag

Zaterdagmorgen had ik nog een klein klusje voor Jeugd met een Opdracht. Ik kon helpen door met de HOSA bus een vijftal studenten af te zetten op het vliegveld, want er is net weer een discipelschapstraining (DTS) afgerond. Het bijzondere van deze DTS is dat voor het eerst één van onze mannen uit onze mannengroep in 7de Laan de vijf maanden studie en outreach heeft afgerond!

Zaterdagmiddag hadden we ** en haar zoontje bij ons thuis. ** is afgekickt en zit nu in een erg mooi traject bij U-turn. Helaas woont ze nog steeds in 7de Laan, een omgeving vol slechte 'vrienden' en een moeder die alcoholist is. Als je voor kracht voor haar wilt bidden heel graag.

Wij mogen dit werk doen dankzij financiële ondersteuning van een vriendenkring in Nederland. Ook stichting HOSA draait grotendeels dankzij giften. Wij zijn dankbaar voor alle ondersteuning die we via het onderstaande (ANBI geregistreerde) rekeningnummer mogen ontvangen.

Stichting JmeO te Heerde NL38RABO 0326 5210 62

o.v.v. Project 2332 7de Laan (persoonlijk levensonderhoud)

of o.v.v. Project 2960 Sponsor Hope (stichting Hosa)

Liefs!

lindavandegeest@live.nl

Report Abuse

If you feel that this video content violates the Adobe Terms of Use, you may report this content by filling out this quick form.

To report a copyright violation, please follow the DMCA section in the Terms of Use.