Het gebruik van reliekwieen

Gebruik

Eeuwenlang nam de verering van heiligen en relieken een centrale positie in binnen de beleving van het katholiek geloof. Relieken en heiligen waren immers van groot belang om zo dicht mogelijk bij Christus te komen. Gelovigen hebben daarom steeds toenadering gezocht tot de heilige overblijfselen. Tegenwoordig wordt reliekverering veelal gezien als een folkloristisch ritueel, hoewel het bijvoorbeeld in de Katholieke kerk nog een belangrijke rol speelt.

Voorbeeld van het gebruik van een relikwie: Het bloed van de heilige Januarius

Het bloed van de heilige Januarius (san Gennaro) is een goed voorbeeld van het gebruik van een reliek. Ieder jaar op 19 september wordt het bloedwonder aanschouwd, waarbij een reliekhouder wordt getoond. In deze houder zitten twee ampullen, waarin, volgens de kerk, het bloed van de heilige zit. Gedurende deze ceremonie verandert de substantie van vast naar vloeibaar. Januarius is een voormalig bisschop van Benevento, die tijdens de christenvervolgingen onder keizer Diocletianus in 305 werd onthoofd. Volgens het verhaal zou een gelovige vrouw het bloed van het schavot hebben opgevangen.

Er bestaat, zoals bij elke reliek, twijfel over de echtheid van de inhoud. Volgens sommige wetenschappers zit er geen bloed in de ampullen, maar een samenstelling gemaakt door een middeleeuwse alchemist, die vloeibaar wordt zodra er mee wordt geschud. Het bloedwonder geschied drie maal per jaar in Napels. Volgens de gelovigen dient de gebeurtenis als voorbode voor voorspoed of ellende. Het geloof in de daadwerkelijke validiteit van het object wordt volgens de katholieke kerk ondersteund door de gebeurtenissen die volgden in de jaren dat het bloed niet vloeibaar werd: de pest in 1527, een aardbeving in 1980 en zelfs een jaar waarin de voetbalclub van Napels verloor.

Voorbeeld van het gebruik van een 'relikwie': Lijkwade van Turijn

De lijkwade van Turijn is volgens een bepaalde groep de lijkwade van Jezus Christus. Het draagt een afbeelding van een persoon die volgens geschriften overeenkomt met de uiterlijke kenmerken van Jezus. De authenticiteit van de wade wordt tot op de dag van vandaag nog sterk in twijfel getrokken door een groot aantal partijen. De lijkwade is dan ook nog nooit door de Paus benoemd als relikwie. Vandaar is het wellicht niet het beste voorbeeld van een relikwie, maar het toont wel het diepgewortelde geloof in de kracht van dusdanige objecten. Er is door vele sceptici getracht uitsluitend bewijs te vinden dat de authenticiteit van de wade teniet doet. Tot op vandaag is er echter geen uitsluitend bewijs dat deze theorie ondersteunt. Dit komt met name door de gelimiteerde mogelijkheden van koolstofdatering. Deze meest erkende vond plaats in 1989, waarbij de resultaten uitsluitsel gaven over de datum van creatie. Dit onderzoek dateerde het moment van creatie tussen 1260 en 1390 na Chr. Er bestaat echter twijfel over de validiteit van de datering omdat er naar verluid: 1 streng van de stof is gehanteerd (wat het onderzoek minder betrouwbaar maakt in verband met een geringe bron van materiaal, het zou ook gerepareerd kunnen zijn). Tevens zou er kruisbestuiving van de monsters opgetreden kunnen zijn bij het onderzoek, wat het resultaat beïnvloed. Nog een reden die gehanteerd wordt om de validiteit van het object te bekrachtigen is het feit dat er tot op heden geen uitsluitende technieken zijn gevonden die de afbeelding op het doek kunnen nabootsen. Er zijn echter evenveel, zo niet, nog meer tegenargumenten voor het ontkrachten van de validiteit van de wade. Het meest interessante aan dit object is hoogstwaarschijnlijk dat het het meest onderzochte object ter wereld is wanneer het aankomt op onderzoek naar authenticiteit.

De lijkwade wordt niet vaak tentoongesteld, maar wanneer het in het openbaar getoond wordt, is het gehuisvest in een aluminium container met gewapend glas. Deze cabine is voorzien van vocht en luchtregulatie om verdere verval tegen te gaan.

Het meest interessante aan dit object is niet dat het kan voorspellen, of geluk kan brengen, het heeft een veel belangrijkere functie. Mits het kan worden aangetoond is het object het ultieme bewijsstuk van het bestaan van Jezus Christus, en daarmee de bevestiging van het geloof van het christendom. Uiteraard zijn hier ook bepaalde argumenten tegenin te brengen, maar het belang voor de gelovige gemeenschap is uiteraard niet te verwaarlozen.

Film

Made with Adobe Slate

Make your words and images move.

Get Slate

Report Abuse

If you feel that this video content violates the Adobe Terms of Use, you may report this content by filling out this quick form.

To report a Copyright Violation, please follow Section 17 in the Terms of Use.