Loading

Heleen debruyne Oostendenaars in tijden van corona

De wereld verkeert momenteel in woelige tijden. Het coronavirus beheerst niet alleen het nieuws maar ook ons dagelijkse leven. Hoe trachten we desondanks alles onze routines verder te zetten of hoe passen we ons aan? UiT in Oostende stak zijn licht op bij enkele bekende en minder bekende Oostendenaars. Schrijfster Heleen Debruyne verhuisde recent naar de Stad aan Zee. Ze heeft een column in Humo en is volop bezig aan een nieuwe roman.

door Robine Vanderhaeghe

Hoe ervaar jij deze coronacrisis?

Ik ervaar dit als een gezapige, rustige periode. Alleen de vaak angstige, gespannen sfeer op straat of in de supermarkt is minder prettig.

In de roman waar ik aan bezig ben, wordt veel gegeten en gedronken op restaurant of op een terrasje. Laten we hopen op geen al te groot anachronisme.

Hoe zal deze periode de geschiedenisboeken ingaan volgens jou?

Ik heb geschiedenis gestudeerd en heb daar vooral geleerd dat je nooit op voorhand kan zeggen wat er later de geschiedenisboeken zal halen. Zulke uitspraken durf ik dus nooit te doen.

Gaat het schrijven je gemakkelijker af nu we thuis moeten blijven of net niet? Je bent bezig aan een nieuwe roman.

Het schrijven gaat zoals het altijd gaat: de ene dag al beter dan de andere. In de roman waar ik aan bezig ben, wordt veel gegeten in restaurants en gedronken op terrassen. Ik hoop maar dat het geen al te groot anachronisme zal worden.

Hoe hou je je (naast het schrijven) bezig dezer dagen?

Me bezig houden is nooit een probleem. Lezen, koken, planten verpotten, ons huis verbouwen … de verveling ligt niet op de loer.

Wat moet je momenteel missen in Oostende? En wat is het eerste dat je zal doen als deze crisis achter de rug is?

Lichtjes aangeschoten worden op een terrasje in de zon. Dat is ook precies wat ik ga doen als dit alles voorbij is.

UiT in Oostende is een publicatie van Stad Oostende (april 2020)

Foto’s: Heleen Debruyne, Johan Jacobs en Stijn Heyvaert

Meer artikels op www.oostende.be/UiTvanThuis

Created By
Chris Muylle
Appreciate