De wereld verkeert momenteel in woelige tijden. Het coronavirus beheerst niet alleen het nieuws maar ook ons dagelijkse leven. Hoe trachten we desondanks alles onze routines verder te zetten of hoe passen we ons aan? UiT in Oostende stak zijn licht op bij enkele bekende en minder bekende Oostendenaars. Aan het woord: Hubert Rubbens, organisator van ‘Oostende voor Anker’.
door Shania Kooy
Hoe ervaar je deze coronacrisis? En hoe dichtbij is corona volgens jou?
De coronacrisis heeft mijn leven flink door elkaar geschud. Op professioneel vlak was dit een enorme slag in mijn gezicht. Als organisator van ‘Oostende voor Anker’ was ik verplicht om alle schippers het slechte nieuws te melden. Ik schreef hen een emotionele brief waarin stond dat ‘Oostende voor Anker’ wegens de pandemie dit jaar niet zal doorgaan.
Welke emoties gingen er in je om toen bekend raakte dat Oostende voor Anker dit jaar niet kon doorgaan?
Ik zag de donkere wolken al hangen. De schippers die deelnemen aan het event zijn ondertussen vrienden geworden… Ik ben dan misschien wel bijna twee meter groot en weeg zo’n 100 kilogram, toch ben ik een emotioneel persoon. Er is zeker een traantje weggepinkt, maar ik blijf nooit bij de pakken zitten. We moeten vooruit!
Ik ben lid van zestien verenigingen, waarvan acht maritieme. Een organisator zonder werk zoekt en vindt altijd wel iets om zich bezig te houden.
Hoe hou je je bezig dezer dagen?
Ik ben lid van zestien verenigingen, waarvan acht maritieme. Een organisator zonder werk zoekt en vindt wel iets om zich bezig te houden. Als permanente secretaris van alle serviceclubs (een vrijwillige non-profitorganisatie) in Oostende zorgen de vrijwilligers en ikzelf samen met enkele stedelijke diensten dat de vier voedselbedelingspunten beschikken over voldoende voedsel. Door de samenwerking met meerdere partijen zoals warenhuizen, voedselbanken en onze serviceclubs hebben de verschillende voedselbedelingspunten nog geen voedseltekorten gehad. De algemene organisatie van dit initiatief ligt in handen van Stad Oostende. Hier is dan ook de nationale wapenspreuk van ons land van toepassing: ‘Eendracht maakt macht.’ Daarnaast ga ik samen met een groep vrijwilligers van ‘Oostende voor Anker’ iedere donderdag voedselpakketten uitdelen aan mensen in nood. Wij namen deze taak over van de vrijwilligersgroep van de Sint- Vincentiusvereniging. De meeste zijn 65-plussers en behoren tot de risicogroep. Verder bied ik de nodige hulp aan de Royal North Sea Yachtclub in Oostende. Als algemeen secretaris kijk ik samen met een superteam van medewerkers en bestuursleden hoe we na de lockdown aan de slag zullen gaan. Zo denken wij na over hoe wij de zeilactiviteiten opnieuw zullen hervatten en het restaurant opnieuw kunnen opstarten. Tot slot ervaart de club ook logistieke problemen wegens het Covid 19-virus. Al die zaken hebben de nodige opvolging nodig en nemen veel tijd in beslag. Zeker nu omdat onze verplaatsingen zo beperkt mogelijk moeten blijven.
Welk uitgesteld klusje heb je al kunnen klaren?
Sinds begin april ben ik met pensioen, maar ondertussen heb ik al heel wat klusjes in gedachten. De belangrijkste klus die ik wil klaren, is de restauratie van een oud zeilkottertje. Langzaam maar zeker krijgt het vorm. Ondertussen is het bootje opnieuw vernist, geschilderd en hangen er nieuwe masten. Het doel is om dit bootje op te knappen zodat mijn kleindochter de zeilen kan hijsen op 27 mei 2020, de dag dat ‘Oostende voor Anker’ had moeten starten.
Wat moet je momenteel missen in Oostende? En wat is het eerste dat je zal doen als deze crisis achter de rug is?
Een pint gaan drinken in het Waterhuis. Ik mis het personeel, maar nog meer de sfeer die in Oostende te vinden was. De toegankelijkheid, vriendelijkheid en de inzet van de horeca in Oostende. Ik hoop dan ook dat wij, Oostendenaars, hen zullen ondersteunen na de lockdown.
Ik ben een zeilkotter aan het opknappen. Bedoeling is om mijn kleindochter de zeilen te laten hijsen op 27 mei, de dag dat ‘Oostende voor Anker’ had moeten starten.
Kun je al iets verklappen over Oostende voor Anker - editie 2021?
In overleg met Stad Oostende, hebben wij besloten om hetzelfde thema aan te houden, namelijk Ensor in Zee. We denken wel al aan een thematentoonstelling, met een knipoog naar het vissersleven ten tijde van James Ensor.
Heb je nog een goede raad voor de mensen?
Mensen zijn niet gemaakt om alleen te zijn, maar houd afstand en was je handen. Aan alle Oostendenaars: ‘be positive’. Tijdens deze uitzonderlijke situatie zijn er mensen van vlees en bloed die moeten beslissen voor en over ons. Ook zij moeten wikken en wegen. Geef hen een kans.
UiT in Oostende is een publicatie van Stad Oostende (mei 2020)
Foto’s: Hubert Rubbens, Oostende voor Anker
Meer artikels op www.oostende.be/UiTvanThuis