นางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง (ไอซ์)
พัฒนาทักษะด้านการพูด
ความเป็นมาหรือเหตุผลในการพัฒนา
- เนื่องจากทักษะด้านการพูดเป็นสิ่งที่จำเป็นและสำคัญที่สุดหรับบุคคล ซึ่งวัตถุประสงค์ที่สำคัญ คือ เพื่อโน้มน้าวใจผู้ฟังให้คล้อยตามในเรื่องที่ตนพูด การพูดจึงเปรียบเสมือนบันไดขั้นแรกของมนุษย์ในการเป็นสะพานเชื่อมไปสู่ความสำเร็จในชีวิตได้ การพูดเพื่อสร้างความเข้าใจระหว่างบุคคล พูดเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนทัศนคติซึ่งกันและกัน และการพูดสื่อสารในการนำเสนองาน เป็นต้น
- ปัญหาที่เกิดขึ้นพบว่านางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง ยังขาดทักษะด้านการพูด การสื่อสารที่ดีและการพูดการนำเสนอ จึงเป็นเหตุผลที่จะพัฒนาทักษะด้านการพูด เพื่อให้สามารถพูดได้อย่างคล่องแคล่วสื่อสารได้อย่างชัดเจน การออกเสียงที่ถูกต้องตามหลักการออกเสียง รวมถึงการแสดงบุคลิกลักษณะท่าทาง น้ำเสียงประกอบการพูด ที่เหมาะสมกับบทบาทและสถานการณ์ต่างๆด้วย โดยจะมีการใช้เทคนิคและวิธีการ วิธีใช้เทคนิคการสอนงาน (Coaching) ในการพัฒนาทักษะด้านการพูด ให้กับนางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง เพราะการใช้เทคนิคการสอนงานจะลักษณะที่ว่าสามารถฝึกฝนและสอนให้ได้โดยตรง โดยจะคอยให้คำแนะนำและสอนวิธีการปฏิบัติ ลักษณะวิธีการพูดที่ดีรวมทั้งเทคนิคอื่นๆด้วย
- ทั้งนี้เมื่อได้ดำเนินการพัฒนาทักษะด้านการพูดแล้ว นางสาวพิมลพรรณ สว่างเรืองจะเกิดการพัฒนาในด้านทักษะการพูดมากยิ่งขึ้น จากการดำเนินพัฒนาเป็นระยะเวลา 2 เดือน ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมีนาคม นางสาวพิมลพรรณเกิดการพัฒนาที่มากยิ่งขึ้นโดยใช้เกณฑ์การประเมินจากแบบฟอร์มการประเมินทักษะด้านการพูดก่อนและหลังพัฒนา พบว่า มีระดับทักษะด้านการพูด การออกเสียงระดับดีมาก ความคล่องแคล่วพูดได้อย่างเป็นธรรมชาติ ระดับดี และการแสดงท่าทางน้ำเสียงประกอบพูดอยู่ในระดับที่ดีมาก ตามลำดับ และเมื่อดำเนินการพัฒนาแล้วนางสาวพิมลพรรณ สว่างเรืองสามารถนำไปปฏิบัติใช้ในชีวิตประจำวันได้จริง เพื่อให้ตนเองเกิดการพัฒนาในด้านทักษะการพูดและการสื่อสารที่ดีต่อไป
สภาพก่อนที่จะพัฒนา
- สภาพก่อนการพัฒนาทักษะด้านการพูดของนางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง ได้เริ่มจากการค้นหาข้อบกพร่อง หาเหตุผลเบื้องต้นก่อนว่าทำไมถึงขาดทักษะด้านการพูด เนื่องจากเป็นคนพูดน้อย เวลาพูดมักจะรู้สึกเขินอาย กลัวไมค์ ไม่ค่อยกล้าที่จะแสดงออกและกล้าที่จะแสดงความคิดเห็น ทำให้รู้สึกขาดความมั่นใจในตนเอง รู้สึกกลัวเมื่อต้องพูดต่อหน้าคนเป็นจำนวนมากหรือเมื่อต้องออกไปพูดหน้าชั้นเรียน ออกมาพูดแล้วรู้สึกกระวนกระวาย พูดไวจนไม่ค่อยรู้เรื่อง
เป้าหมายในการพัฒนา (กำหนดผลที่เป็นรูปธรรมที่ต้องการให้เกิดขึ้น เพื่อให้สามารถเปรียบเทียบผลก่อนและหลังการพัฒนาได้)
- นางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง มีทักษะด้านการพูดที่ดี พูดคล่อง
- นางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในทางบวก มีความกล้าแสดงออก และสามารถพูดหน้าชั้นเรียนได้อย่างมั่นใจ
วิธีการพัฒนา (บอกเทคนิค/วิธีการ/ขั้นตอน ช่วงเวลา และบันทึกสิ่งที่เกิดขึ้นในของแต่ละขั้นตอน)
ใช้วิธีเทคนิคการสอนงาน (Coaching) ในการพัฒนาทักษะด้านการพูดให้กับนางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง เหตุผลเพราะการใช้เทคนิคการสอนงานจะมีลักษณะที่ว่าสามารถฝึกฝนและสอนให้ได้โดยตรงตามประสบการณ์เรามีพร้อมถ่ายทอดให้เพื่อนได้และทำให้เกิดการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน โดยดิฉันจะคอยให้คำแนะนำและสอนวิธีการปฎิบัติลักษณะการพูดที่ดีให้กับนางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง พูดอย่างเหมาะสมกับกาลเทศะ โอกาส และบุคคลที่จะพูดด้วยรวมถึงจะต้องมีบุคลิกลักษณะดีด้วยคือต้องใช้น้ำเสียง สายตา ท่าทาง กิริยาอาการต่างๆให้เป็นไปตามธรรมชาติ สอดคล้องกับเนื้อหาของเรื่องที่พูดและที่สำคัญที่สุดจะต้องมีความเชื่อมั่นในตนเองว่าเราสามารถพูดได้
ขั้นตอนที่ดำเนินการพัฒนาให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
การส่งเสริมให้เกิดการปฏิบัติจริง โดยเริ่มจากการหาข้อบกพร่องหรือจุดด้อยในตัวของนางสาวพิมลพรรณ เป็นคนที่พูดน้อย เวลาพูดมักจะเขินอาย กลัวไมค์ ไม่ค่อยกล้าที่แสดงออกและกล้าที่จะแสดงความคิดเห็น ทำให้รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง รู้สึกกลัวเมื่อต้องพูดต่อหน้าคนเยอะๆหรือเมื่อต้องออกมาแสดงความคิดเห็นกน้าห้อง และเมื่อถ้าได้ออกมาพูดหน้าห้องก็จะรู้สึกกระวนกระวาย พูดไวจนฟังไม่รู้เรื่อง จึงได้ดำเนินการพัฒนาทักษะด้านการพูดให้กับนาสงสาวพิมลพรรณ โดยเริ่มจากการฝึกฝนให้ปฏิบัติจริง ตามขั้นตอนดังต่อไปนี้
1.นางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง (ผู้ถูกพัฒนา) และนางสาวอัมพิกา (ผู้ดำเนินการพัฒนา) ได้มีการทำแบบประเมินทักษะการพูดก่อนดำเนินการพัฒนาทักษะด้านการพูด
2. เริ่มทำการพัฒนาทักษะด้านการพูด ตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงเดือนเมษายน โดยทุกเช้าของวันอังคารและวันพุธ เวลา 09.00-10.30 น. 1 ชั่วโมงครึ่งรวม 17 ครั้ง 25 ชั่วโมง
3. เริ่มฝึกทักษะด้านการพูด โดยเริ่มจากการให้พูดถึงเรื่องราวของตนเองและมีการเตรียมข้อมูลการพูดมาให้ เช่น ข่าวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน เพื่อนำมาฝึกพูด และจะคอยให้เทคนิคที่ดีในการพูด และข้อเสนอแนะต่างๆให้นางสาวพิมลพรรณนำไปปรับปรุงและนำไปปฏิบัติได้จริง
4. ทำแบบประเมินทักษะด้านการพูดหลังจากการดำเนินการพัฒนา ซึ่งเมื่อได้ดำเนินการการตามวิธีดังกล่าวข้างต้นไปแล้วผลปรากฎว่านางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง เกิดการเรียนรู้ทักษะด้านการพูดที่มากขึ้นและเกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในทางบวกมีความกล้าแสดงออก และสามารถพูดหน้าชั้นเรียยนได้อย่างมั่นใจ
ผลจากการพัฒนา(เทียบกับเป้าหมาย)
1.เกิดการเรียนรู้ทักษะด้านการพูดที่มากขึ้น พูดคล่องแคล่วและสามารถสื่อสารกับผู้อื่นเข้าใจได้มากขึ้น
2.เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในทางบวก มีความกล้าแสดงออก และสามารถพูดหน้าชั้นเรียนได้อย่างมั่นใจ
3.มีบุคลิกลักษณะที่ดีด้วย คือ สามารถใช้น้ำเสียง ภาษา สายตา ท่าทาง และกิริยาอาการต่างๆ เป็นไปตามธรรมชาติและเป็นตัวของตัวเองได้มากขึ้น
ปัญหา/ข้อจำกัดในการพัฒนา
- ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการพัฒนา คือ เนื่องด้วยบ้านของนางสาวพิมลพรรณ อยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากจึงเป็นปัญหา เมื่อต้องเดินทางมาฝึกทักษะด้านการพูด ในระยะเวลาที่ได้กำหนดไว้ช่วงเช้าของทุกวันอังคารและวันพุธ ด้วยระยะทางที่ไกลต้องใช้ระยะเวลาในการเดินทางและบางครั้งก็มาสาย ส่งผลให้ไม่ค่อยมีสมาธิและเพลียจากการนั่งรถและเรียนรู้ได้ไม่เต็มที่เท่าที่ควร
สิ่งที่ทำให้การพัฒนาประสบความสำเร็จ
- นางสาวพิมลพรรณ สว่างเรือง เปิดใจที่จะเรียนรู้ในการพัฒนาด้านทักษะการพูด และนำวิธีการเทคนิคต่างๆไปใช้ในการพัฒนาตนเอง
- มีความมุ่งมั่นตั้งใจ พยายาม และหมั่นฝึกฝนและอยากจะพัฒนาทักษะด้านการพูดจริงๆโดยเริ่มจากการสำรวจตัวเอง เพื่อหาจุดแข็งและจุดบอดก่อนว่ามีสิ่งไหนที่ต้องแก้ไขปรับปรุงบ้าง หรือสิ่งไหนที่ดีอยู่แล้วจะสามารถพัฒนาให้ดีกว่าเดิมได้หรือไม่ เช่น ก่อนที่จะทำการพัฒนาก็ได้พยายามด้วยตนเองก่อน ยกตัวอย่างเช่น การฝึกซ้อมพูดกับตัวเองหน้ากระจก ซึ่งถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาทักษะด้านการพูดที่ดี
- สร้างความมั่นใจให้กับตัวเองเมื่อฝึกฝนทักษะการสื่อสารบ่อย ๆ สิ่งที่ตามมาก็คือ ความมั่นใจ และเมื่อมีความมั่นใจแล้ว การสื่อสารกับผู้อื่นด้านทักษะด้านการพูดก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป